Sittard, een typisch grensgeval
Een lezing over de totstandkoming van de oostgrens in de periode 1813-1818
Na de nederlaag van Napoleon te Leipzig in oktober 1813 dreven de strijdkrachten van de bondgenoten Rusland, Oostenrijk, Pruisen en Engeland de Franse legers naar het westen. Op 14 januari 1814 arriveerde in Sittard de eerste Russische patrouille. Daarmee kwam er voor Sittard en omstreken een einde aan het Franse bestuur.
Het was op dat moment onduidelijk hoe het nu verder moest met Sittard: zou de stad Guliks, Pruisisch of Nederlands worden? Pruisen en Nederland maakten beide aanspraak op het grote gebied tussen Maas, Rijn en Moezel.
Een periode van onzekerheid brak aan. De inwoners van Sittard en de rest van Limburg werd niets gevraagd, er werd over hun hoofden heen onderhandeld en beslist. Pas op het Wener Congres kon men het eens worden over de contouren van de huidige Limburgse grenzen, onder diplomatieke druk van Engeland.
In deze lezing geeft historicus Guido Corten inzicht in de verwikkelingen rond de oostgrens.